Hasil Pencarian  ::  Simpan CSV :: Kembali

Abstrak :
"Vergeleken met studies van Indonesische literaturen als de Maleise, Javaanse of Balische, staat de wetenschappel i jke bestudering van de Buginese letterkunde nog in de kinderschoenen. De nog steeds belangrijkste lexicografische hulpmiddelen, catalogi van handschrif¬ten, literatuurbeschouwingen en uitgaven van teksten, stammen uit de vorige eeuw en zijn het produkt van een persoon, de wegbereider voor de studie van het Makassaars en Buginees, B.F. Matthes. Het zal geen verwondering wekken dat zijn werken - hoe essentieel en hoogstaand ook - in veel gevallen geen antwoord kunnen geven op de vragen die de huidige onderzoeker zich stelt. Gelukkig zijn er in de afgelopen hon¬derd jaar publicaties over het Buginees en zijn literatuur blijven verschijnen. Hun akantal is echter gering en valt vrijwel in het niet alt het wordt gesteld naast bijvoorbeeld de kwantiteit van veelsoor¬tige publicaties over de Maleise letterkunde, waarbij een onderzoeker op dat gebied zich gesteund weet door vaak uitgebreide taalkundige en bibliografische middelen. Onderzoek naar teksten dient gebaseerd to zijn op wetenschappel i jk verantwoorde uitgaven van teksten. En . juist hieraan bl i jft voor de student van het Buginees een gebrek bestaan, hoe relatief produktief de afgelopen jaren ook zijn geweest. Als betrouwbare tekstedities van enige omvang kunnen slechts gelden Noorduyn (1955), Tobing (1961), Fachruddin (1983), Zainal Abidin (1985) en Hamonic (1987). Wil men zich op andere dan de in deze studies vervatte teksten richten, dan vindt de onderzoeker al spoedig de zogenaamde ""grijze literatuur"" op zijn weg in de vorm van obscure, getypte of gestencilde publicaties en auwelijks gedistribueerde overheidsuitgaven in alle mogelijke kwali-eitsgradaties. In een ander opzicht lastig zijn de publicaties in het"

Abstrak :
"V i n d p 1 a a t s. In 1898 werd op verzoek van de Directie van het Bataviaasch Genootschap een onderzoek ingesteld naar een steen met in_scriptie, die zich zou bevinden in de desa Plumpunan bij Salatiga r). Bij onderzoek bleek, dat er inderdaad ongeveer 3 km ten noord-oosten van Salatiga een desa van die naam voorkwam, waar zich een steenklomp beyond, _op welks grootste nog staande gebleven gedeelte, ongeveer 1% m hovel) den grond uitstekende, eene inscriptie voorkomt_ 2). Van deze in_scriptie werd een afprent gemaakt (thans O.D. Inv. No. 473). Van deze inscriptie bestaat een aftekening van Van der Vlis in de Universiteitsbibliotheek te Leiden uit 1842, die door Brandes ten onrechte werd gehouden voor een aftekening van een steen uit het district Peka_longan, waarvan door Raffles een facsimile was gepubliceerd a). Een ver_ge'ijking tussen dit facsimile en de afprent O. D. 473 toont aan, dat het bier twee verschi"" %tide oorkonden betreft. I)e afprent stemt echter geheel ovcreeri met de beschrijving van de aftekening van Van der Vlis '). zodat de vind_plaats Plwnpuiran van de bier te bespreken oorkonde niet twijfelachtig is. De steen wordt ook in de Inventaris vermeld, waarbij echter ten onrechte naar Raffles en Crawfurd verwezen wordt 5). desarTaam Plumpuiran komt voor op detailblad XXVIII C van de tcpografische kaarten en behoort tot de Onderneming Getas, distr. en reg. Salatiga ""). B e s c h r ij v i n g. De inscriptie is door dubbele streperi in drie delen verdeeld, die alle een rechthoekige vorm hebben. De afmetingen daarvan bedragen voor het bovenste (in het vervolg als A aan te duiden) gedeelte : -i cm lang en 10 ern breed, voor het nriddelste (B) : 70 bij_"